Op naar de campus!
Door: Michelle Verduin
Blijf op de hoogte en volg Michelle
01 September 2015 | Zweden, Växjö
Dinsdag 1 september mochten we eindelijk uitchecken bij het hotel. Ook deze dag kon natuurlijk niet goed verlopen. Met al onze bagage mochten we een tijdje wandelen richting het station waar Maud haar sleutels vlakbij kon ophalen vanaf 10 uur. Aangezien wij om 13:15 uur het allereerste college zouden hebben, stonden wij stipt om 10 uur voor de deur. Helaas was de vorige huurder nogal vies, waardoor de beste man een dag uitstel had gekregen om de sleutels in te leveren. De sleutel zou er pas vanaf 12 uur zijn… We besloten maar richting school te gaan, omdat het wel erg stom zou zijn als we het eerste college zouden missen.
Eenmaal aangekomen in het juiste lokaal, bleek dat we een erg gezellige klas hadden. Welgeteld 6 Nederlanders van de 16 mensen in totaal. De eerste module zal over Business Logistics gaan. Voor ons piece of cake, want blijkt dat dit precies hetzelfde inhoud als waar ik de afgelopen 3 jaar voor heb gestudeerd (mag natuurlijk ook niet te hard juichen, de afloop hiervan zal nog volgen).
Na het college kon Maud haar sleutels (als het goed was) ophalen, waarna wij opnieuw met koffers hebben gesjouwd en uiteindelijk op plaats van bestemming kwamen. Maud haar stekkie voor de komende vijf maanden en mijn logeeradres voor een aantal nachten… BAH! Er bleek een Indische jongen vooraf te hebben gewoond. Nu wil ik niet vooroordelen, maar deze mensen leven erg onsmakelijk. De gootsteen zat verstopt met allerlei Indische etensresten, er was veel schimmel en onsmakelijke etensresten in de keuken en het stonk er verschrikkelijk. We hebben het toch gewaagd er te slapen op een luchtbed zonder dekbed of kussen. We lieten onze fantasie de vrije loop en hebben hierop nog wel wat (niet heel fatsoenlijk) weten te creëren.
Helaas was het niet het onfatsoenlijke bed waardoor we niet konden slapen, maar de onverdraagbare stank.
De volgende dag kwam de huizenorganisatie langs nadat Maud aan de bel had getrokken. De gootsteen werd ontstopt en de viezigheid zou worden weggehaald door een schoonmaakbedrijf. Nou, dat mocht ook wel
Maud en ik hebben alsnog twee dagen gesopt en alle geurmiddelen die we tegen kwamen gekocht om zo snel mogelijk van die stank af te komen, wat overigens bijna onmogelijk leek.
Woensdag zijn we direct op stap gegaan om inkopen te doen en mogelijk wat meubels te kopen. Dit blijkt moeilijker dan gedacht, want, zoals eerder vernoemd, zijn Zweden erg gek van hoge prijzen. Nou is dat niet zo erg voor de Zweedse nationaliteit, maar zeker wel even wennen voor de buitenlandse. ’s Avonds hebben we met wat internationale studenten een spelletje gespeeld en wat gedronken.
Donderdag hadden we het tweede college. Opeens bleken er meerdere studenten in onze klas te zitten dan het eerste college (vraag me niet waarom, want ik snap het ook nog steeds niet). Tijdens het college kreeg ik mail dat ik mijn sleutels kon ophalen van mijn kamer hier op de campus: PRIMA! Ik ben vol goede moed mijn sleutels op gaan halen, waarna bleek dat het niet helemaal was wat ik had gehoopt. Het is een kleine kamer, maar wel gemeubileerd. Ze hebben het woord “gemeubileerd” alleen heel letterlijk genomen, er stonden namelijk twee enorme tafels in, waarvan ik nog steeds niet weet wat ik ermee zal doen, aangezien er geen enkele beweegruimte meer is. Ook stonden er nog spullen van iemand anders in. Ik wacht nog op bericht wat ik met deze spullen moet gaan doen. ’s Avonds kwam er een Duitse jongen uit onze klas langs om wat te borrelen.
Vrijdag !!!4!!! SEPTEMBER :) :) :) Joepie! Ik ben jarig! Ik ben zeker niet vergeten, want wat heb ik een hoop berichtjes gekregen vanuit Nederland. Ik zou vandaag mijn spullen verhuizen naar mijn eigen kamer. Dit was wat ik op mijn verjaardag heb gedaan. ’s Avonds zijn Maud en ik met twee Duitse jongens gezellig wezen stappen hier in de pub op de campus. We zagen hier een aantal bekenden van de dagen ervoor, maar hebben vooral veel nieuwe mensen leren kennen. Het was erg gezellig!
De volgende dag is de man met de hamer komen kijken. Maar niet voor lang, want we hadden weer een hoop te doen. We zijn naar de tweedehands winkel geweest, waar Maud een tafel en stoelen heeft gekocht. Verder hebben we nog wat noodzakelijke dingen gekocht.
Eenmaal aangekomen in het juiste lokaal, bleek dat we een erg gezellige klas hadden. Welgeteld 6 Nederlanders van de 16 mensen in totaal. De eerste module zal over Business Logistics gaan. Voor ons piece of cake, want blijkt dat dit precies hetzelfde inhoud als waar ik de afgelopen 3 jaar voor heb gestudeerd (mag natuurlijk ook niet te hard juichen, de afloop hiervan zal nog volgen).
Na het college kon Maud haar sleutels (als het goed was) ophalen, waarna wij opnieuw met koffers hebben gesjouwd en uiteindelijk op plaats van bestemming kwamen. Maud haar stekkie voor de komende vijf maanden en mijn logeeradres voor een aantal nachten… BAH! Er bleek een Indische jongen vooraf te hebben gewoond. Nu wil ik niet vooroordelen, maar deze mensen leven erg onsmakelijk. De gootsteen zat verstopt met allerlei Indische etensresten, er was veel schimmel en onsmakelijke etensresten in de keuken en het stonk er verschrikkelijk. We hebben het toch gewaagd er te slapen op een luchtbed zonder dekbed of kussen. We lieten onze fantasie de vrije loop en hebben hierop nog wel wat (niet heel fatsoenlijk) weten te creëren.
Helaas was het niet het onfatsoenlijke bed waardoor we niet konden slapen, maar de onverdraagbare stank.
De volgende dag kwam de huizenorganisatie langs nadat Maud aan de bel had getrokken. De gootsteen werd ontstopt en de viezigheid zou worden weggehaald door een schoonmaakbedrijf. Nou, dat mocht ook wel
Maud en ik hebben alsnog twee dagen gesopt en alle geurmiddelen die we tegen kwamen gekocht om zo snel mogelijk van die stank af te komen, wat overigens bijna onmogelijk leek.
Woensdag zijn we direct op stap gegaan om inkopen te doen en mogelijk wat meubels te kopen. Dit blijkt moeilijker dan gedacht, want, zoals eerder vernoemd, zijn Zweden erg gek van hoge prijzen. Nou is dat niet zo erg voor de Zweedse nationaliteit, maar zeker wel even wennen voor de buitenlandse. ’s Avonds hebben we met wat internationale studenten een spelletje gespeeld en wat gedronken.
Donderdag hadden we het tweede college. Opeens bleken er meerdere studenten in onze klas te zitten dan het eerste college (vraag me niet waarom, want ik snap het ook nog steeds niet). Tijdens het college kreeg ik mail dat ik mijn sleutels kon ophalen van mijn kamer hier op de campus: PRIMA! Ik ben vol goede moed mijn sleutels op gaan halen, waarna bleek dat het niet helemaal was wat ik had gehoopt. Het is een kleine kamer, maar wel gemeubileerd. Ze hebben het woord “gemeubileerd” alleen heel letterlijk genomen, er stonden namelijk twee enorme tafels in, waarvan ik nog steeds niet weet wat ik ermee zal doen, aangezien er geen enkele beweegruimte meer is. Ook stonden er nog spullen van iemand anders in. Ik wacht nog op bericht wat ik met deze spullen moet gaan doen. ’s Avonds kwam er een Duitse jongen uit onze klas langs om wat te borrelen.
Vrijdag !!!4!!! SEPTEMBER :) :) :) Joepie! Ik ben jarig! Ik ben zeker niet vergeten, want wat heb ik een hoop berichtjes gekregen vanuit Nederland. Ik zou vandaag mijn spullen verhuizen naar mijn eigen kamer. Dit was wat ik op mijn verjaardag heb gedaan. ’s Avonds zijn Maud en ik met twee Duitse jongens gezellig wezen stappen hier in de pub op de campus. We zagen hier een aantal bekenden van de dagen ervoor, maar hebben vooral veel nieuwe mensen leren kennen. Het was erg gezellig!
De volgende dag is de man met de hamer komen kijken. Maar niet voor lang, want we hadden weer een hoop te doen. We zijn naar de tweedehands winkel geweest, waar Maud een tafel en stoelen heeft gekocht. Verder hebben we nog wat noodzakelijke dingen gekocht.
-
07 September 2015 - 22:35
Mama:
Hee Mies,
Wat een leuke verhalen. Wel veel,pech gehad, maar volgens mij breekt de goede tijd nu aan voor jou en Maud.
En wat zal je je eigen slaapkamer groot vinden als je weer terug bent.
Ennuh, wie is die jongen die met jou op de foto staat? Best lekker ding!!!!
Geniet van je tijd daar in Zweden.
Ik mis je wel, maar door deze verhalen en foto's zijn we toch dicht bij elkaar.
Hele dikke kus van mama -
08 September 2015 - 13:38
Mama Tineke:
zo wat een belevenissen alweer zeg. Je moeder is te laat met je adres doorgeven. Ik wilde je nog een kaart sturen met "kermiscentjes". maar ja. waarschijnlijk krijg ik die nog wel van haar.
Ja nu wordt het bikkelen he. Blij voor je dat je nu een stekkie hebt gevonden maar zo te horen toch ook een beetje kamperen. veel plezier en geniet er ook van he.
Dikke kus en groetjes van ons xx
-
10 September 2015 - 20:50
Denise:
Wat een pech zeg! Ze moeten je wel hebben daar.
Vind ik niet leuk!
Wat fijn zeg dat de man met de hamer met je meegegaan is naar Zweden.
Dan hoef je die in ieder geval niet te missen haha!
Ik heb je gemist op je verjaardag! Volgend jaar weer lekker samen hoor.
Kus van je zus -
14 September 2015 - 20:09
Stefanie Verduin:
Lieverd! was een vieze mensen heb je toch op deze wereld he!
Gelukkig heb jij een lieve mama die dit soort dingen altijd voor je regelde! nu moet je toch echt zelf aan de bak! maar dat geeft niet, als het werkt, mag je ook altijd bij mij even komen soppen als je weer terug bent hihi!
wat een leuk verhaal weer, ik geniet er echt van!
Hoeveel mensen heb je nu in je klas?
Dikke zoen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
